مهربانم۲

نمی دانم چه کسی دوست داشتن را برایم معنا کرد .

یا در آغوش گرم مادر یا در نوازشهای پدر و یا خیلی چیزهای دیگر .

در کودکی بخاطر لبخند زدن یا بوس کردن دیگران کلمه ی دوست داشتن را به زبان

 می آوردم .

 بی آنکه بدانم چه می گویم .

ولی وقتی برای اولین بار تو را دیدم و آشکارا تپیدن قلبم را احساس کردم دستم را روی قلبم

گذاشتم .

تپش برایم آشنا بود .

مرا به یاد آهنگ قلب مادر می انداخت .

وقتی به تو نگاه می کردم در نگاه تو رازی بوذ که عمق وجودم را می سوزاند .

در چشمان تو رازی بود که با ندیدن چشمانت در چشمانم اشک حلقه می زد .

در حرف زدنت رازی بود که به من آرامش می داد .

که سراسر وجودم لبریز از حس قشنگی بود .